something els

Filosofie van het warme strand Eindelijk is het klaar, het schelpengordijn.  Honderden of misschien wel duizenden schelpen heb ik opgeraapt.  Hele mooie, hele lelijke, groot, klein, kapotte of hele gave, glanzende en doffe schelpen.... Urenlang langs het strand en over de pier gelopen, met scherpe blik het (kiezel) strand afspeurend naar schelpen.  De buit wordt verzameld in een plastic tas, waarvan het handvat aan het eind van de missie, aardig in m'n vingers snijdt. Dan op de scooter naar huis om ze te wassen, dan boort de Kuuk er een gaatje in en rijg ik ze aan een visdraad. Als er genoeg slierten zijn, worden ze om een bamboe latje geknoopt en opgehangen.  Een prachtig schelpengordijn is het resultaat. Tijdens die urenlange schelpenverzamelwandeling langs het strand, kreeg ik zowaar een filosofisch hoogtepunt. Ik bedenk dat het leven eigenlijk net is als een schelpengordijn. De kansen in het leven zijn als de schelpen op