Weer thuis op Koh Phangan
********** follow, follow the sun and which way the wind blows when this day is gone ********** Het zijn barre tijden, maar ben ik weer thuis op Koh Phangan. Zonder mijn maatje. De Kuuk is dood. Het is nog niet goed te bevatten. Het leven van iedereen die hem liefhad, zal nooit meer hetzelfde zijn. Met de Kuuk in ons hart gaan we verder. Vanmiddag zie ik een klein slangetje naar binnen glippen. Zootje, mijn kat, zit ernaast en kijkt ernaar. Een dun bruin sliertje van zo’n 20 cm zie ik het hoekje omgaan, de keuken in. Dus ik naar binnen om het arme beestje er weer uit te vegen. Hij zit verstopt onder het aanrecht achter een paar plastic boxen. Gelukkig pas alles goed schoongemaakt, dus ik hoef niet bang te zijn dat er ook een dikke spin achter woont. Van een slangetje ben ik niet bang. Voorzichtig trek ik de plastic box naar voren. Oeh gottegot, ik schrik me he