something els

Van onze misdaadverslaggeefster: Petra R. de Vries Als misdaadverslaggeefster Petra R de Vries, verblijf ik regelmatig inThailand, het land van de glimlach. Thailand is ook het land waar, volgens menigeen, corruptie diep verweven is met de cultuur. Graag uw aandacht voor het volgende bizarre verhaal met mijn beste vriend JV te W&A  (alias dK) in de hoofdrol. Hij vliegt naar het land van de glimlach alwaar hem het lachen al snel vergaat.   Mijn beste vriend heeft een huis in Thailand; dientengevolge reist hij slechts met handbagage met daarin o.a. medicijnen en een nieuwe iPhone; het verjaardagscadeau voor zijn in Thailand woonachtige zoon. Op het vliegveld moet hij tot zijn grote schrik, bij de douane 7400 baht "boete" betalen voor de invoer van zijn medicijnen. Het meegebrachte medicijnenpaspoort wil de douanebeambte niet zien; betalen of naar de gevangenis, zo wordt gedreigd. U begrijpt dat mijn beste vriend als de wiedeweerga naar het

Hoe leuk is het als je uitgenodigd wordt voor een echte Thaise bruiloft. Wij (Hook, een Oostenrijkse vriend, Robin en ik) hebben de uitnodiging dankbaar geaccepteerd. De bruiloft is in Surat Thani, op het vasteland. Heen met de Raja ferry en 's nachts terug met de nachtboot, een flinke reis, maar we doen het graag. We arriveren bij een groots hotel net buiten de stad Surat Thani. De ball room is gigantisch, er zijn 9 rijen met elk 15 grote ronde spierwit gedekte  tafels, om elke tafel 10 spierwit beklede stoelen. Tl verlichting en in de verte een giga podium met een grote kunst bruidstaart en veel roze en witte kunst bloemen en oh my god, rechts in het hoekje staat het entertainment: een elektronisch orgel met daarachter een organist, die zo blijkt later, ook heel slecht kan zingen...ik krijg een flashback naar een bruiloft uit de jaren 70....alleen de sigaretjes op tafel ontbreken nog. Op elke tafel staat een draaiplateau met de drank. Hu?? Ik kijk nog n

Taallesje  Thai-Nederlands: Na(a)m  =  water   en      Tok = vallen
       Namtok = waterval
 Vandaag is een bijzondere dag.....ik doe sportief.
 De sportschoenen worden uit de mottenballen gehaald en uitgeklopt, je weet maar nooit wat er allemaal in is gekropen. Het waterflesje gevuld, een snelle legging aan en gaan met die banaan. Op de scooter naar Than Sadet National Park. Voor een mooie hike langs een waterval met op de top een fantastische viewpoint.
 Het is kwart voor 4, bewolkt, niet te heet, de omstandigheden zijn ideaal.
 Jaren geleden heb ik 'm ook gedaan, en ik weet dat het pittig is, maar te doen. Een half uurtje berg op klauteren. Bij de ingang van het park staat dat de viewpoint 600 meter is….o…. ik dacht van meer.
 Het eerste stuk gaat best, er is een trap dus dat valt mee. Halverwege ben ik toch al buiten adem.  
Het tempo naar beneden en rustig verder lopen. Ik hoor mezelf al zwaar ademen, voel de verzuring en het

Zondagmorgen, de zon schijnt, de moesson lijkt even verdwenen. Heerlijk uitgeslapen en nu genieten van de rust op mijn veranda. Ik luister voor de verandering naar klassieke muziek, je moet af en toe eens uit je comfort zone treden, ook op muziekgebied. Dan hoor ik een bons..... t zijn niet de katten die weer eens iets omverlopen binnen, de bons komt van boven, er valt iets op het dak...... Ff om de hoek van de veranda kijken, omhoog naar de dakgoot.... heeeeeee, daar hangt ineens een groene tak, die is zeker naar beneden gevallen uit de boom. De groene tak beweegt...iiiieeeeeek het is een slang, die opgekruld aan de dakgoot hangt. Ik stel nog 'ns goed scherp en die slang die heeft pootjes....hu?? Ho is effen, hij heeft mijn Tokeh te pakken. De tokeh is verdoofd door het gif, en wordt nu  gewurgd. Snel naar mn keukenraam, want daar heb ik beter zicht. Ja hoor daar hangt hij in vol ornaat. Voordat ik bedenk of het wel handig is, heb i

De moesson is er.  Gisteren en afgelopen nacht regende het veel en hard.  Ook vanmorgen zie ik een grijze lucht en regen, regen, regen. Om de dag te starten met koffie en ontbijt, ga ik naar Bubba's 10 km verderop. Op de scooter.... Daar moet ik me wel even op kleden. Eerst extra warm aankleden, want het is nog koud ook. Ik denk zo'n 25 graden, maar mijn gevoelstemperatuur zegt 15. Vest aan en een grote shawl om, zodat het water straks niet in mn decolleté loopt. Dan de regenponcho ontvouwen. Met niet al te veel vertrouwen kijk ik naar het groene gewaad.  Het is de eerste keer dat ik m gebruik sinds lange, lange tijd. De muffig ruikende poncho trek ik over mn hoofd aan. De capuchon trek ik met een koordje lekker strak. De poncho, sluit aan de zijkant met drukknoopjes die bij het minste geringste rukje weer losschieten. Geheel tegen de gewoonte in zet ik daarna een helm op. Dit om te voorkomen dat de capuchon afwaait. Er zit ook een reg

Het is dinsdagmorgen, Ik lig te doezelen in de hangmat, uitgeput van een paar hectische dagen. Ik wil wel in slaap vallen, maar de stress is te groot. Vandaag weet ik meer, goed of slecht nieuws.... Een week geleden zijn we vertrokken naar Lopburi, 1200 km naar het noorden. Met de scooter naar de pier, met de Ferry naar het vasteland, met de bus naar het vliegveld, met het vliegtuig naar Bangkok, met de taxi naar Lopburi en daar het laatste stukje met de stadsbus.  Best een heel geslinger.                       Maandenlang heeft Robin in zijn schaarse vrije minuten het internet afgespeurd.  Tot hij deze beauty zag, hij was meteen verkocht. Een classic bike; Honda CB400 ss.  Omdat hij zelf geen tijd heeft om de motor te gaan bekijken, mogen wij dit gaan doen. Als de motor goed is, wordt hij gekocht en op transport naar Koh Phangan gezet.  In Lopburi wordt nauwelijks  Engels gesproken, maar de verkoper communiceert met een vertaalapp en is heeeeeel erg beh

Zondag.......... Hij is al dagen nerveus, en heeft zich via internet grondig voorbereid. De dag, de exacte lokatie en de tijd is meerdere malen nagevraagd en gecontroleerd. De afgelopen dagen steeg de spanning, vooral voor hem zelf, tot haast ondraaglijke hoogte. Als er maar niets misgaat. Je weet het nooit, op een tropisch eiland kan een storm, hoosbui of stroomuitval roet in het eten gooien. Een paar uur van te voren hangt de Kuuk, onrustig en gestresst in de hangmat te wachten op het moment dat hij in actie kan komen. Constant wordt op de  I pad gekeken naar de laatste ontwikkelingen. Een zinderende spanning vult het terras. Dan is het tijd voor de laatste voorbereidingen. Stijf van de zenuwen komt hij uit zijn hangmat. Zwijgend wordt de bandenspanning van de motorbike gecheckt.( dat was gisteren ook al gedaan),  de tank  gevuld ( dat was gisteren ook al gedaan). Telefoon wordt opgeladen, de portemonnee gevuld met voldoende cash. ( ook dat was gi