something els

Zondag 29 maart Koh Phangan Tja, wat zal ik vertellen. Laat ik beginnen om te melden dat het ons hier op Koh Phangan goed gaat. Niet alleen met de kinderen en aanhang en met mij ,  maar ook met vaste gasten in Bubba's die als familie voelen, gaat het goed. Niemand is ziek. Misschien hebben we het allemaal al gehad, want bijna iedereen is  in het begin van het jaar een beetje (of iets meer dan een beetje) ziek geweest. Hoesten, koorts, keelpijn, snotverkouden... Maar we leven allemaal nog. Grote drama's in het leven voelen op een tropisch eiland,  ver weg van de grote mensenwereld, anders.  Eenvoudig leven onder de zon verzacht de pijn,  ik weet er alles van. Toch heeft het virus ook Koh Phangan in zijn greep. We leven hier in een grote internationale community en horen veel verschillende verhalen. Over de gevaren, de oorzaken, conspiracy theorieën  en hoe het beste te handelen in deze onzekere tijden,  dat het wel snel

Goeiemorgen, Was ik net met mijn motorbike in Thong Sala om een boodschap te doen. Pfff wat is het al bloedheet en het is pas maart.  Droge wegen, stoffig, druk en wat een hoop verkeer.  Het lijkt wel of er steeds meer auto's komen.  Na mijn boodschapjes doen, voeg ik een beetje schielijk in achter een langzaam rijdende pick-up.   Deze neemt de tijd, rijdt bijna stapvoets door de straat. Aaah ik zie t al. Er staat een groot reclamebord in de bak van de pick-up.  Zal wel promotie voor een bokswedstrijd zijn. Ik kijk naar de achterkant van de pick up en daar staat met koeienletters:  POLICE Ohh Apart Die maken vast geen reclame voor een bokswedstrijd. Ik kijk nog 'ns goed naar het bord. Ik hoef geen Thais te kunnen lezen om te zien wat het bord betekent. Er staat een hele grote helm op het bord. Ahhh, das waar. Er is een nieuw beleid op het eiland.  Er komen meer helmen controles zodat iedereen zich netje