Het Virus

Zondag 29 maart Koh Phangan

Tja, wat zal ik vertellen.

Laat ik beginnen om te melden dat het ons hier op Koh Phangan goed gaat.

Niet alleen met de kinderen en aanhang en met mij , 

maar ook met vaste gasten in Bubba's die als familie voelen, gaat het goed.

Niemand is ziek.

Misschien hebben we het allemaal al gehad, want bijna iedereen is 

in het begin van het jaar een beetje (of iets meer dan een beetje) ziek geweest.

Hoesten, koorts, keelpijn, snotverkouden...

Maar we leven allemaal nog.

Grote drama's in het leven voelen op een tropisch eiland, 

ver weg van de grote mensenwereld, anders. 

Eenvoudig leven onder de zon verzacht de pijn, 

ik weet er alles van.

Toch heeft het virus ook Koh Phangan in zijn greep.

We leven hier in een grote internationale community en horen veel verschillende verhalen.

Over de gevaren, de oorzaken, conspiracy theorieën 

en hoe het beste te handelen in deze onzekere tijden, 

dat het wel snel zal overwaaien of dat het nog veel erger wordt.

Niemand weet het.

De Thaise overheid heeft strenge maatregelen afgekondigd.

Bars en scholen zijn al lang dicht en feesten zoals 

Fulll Moon, Half Moon, Jungle Experience en Loi lay, zijn afgelast. 

Ook mijn geliefde Hollystone is gesloten.

Steeds meer restaurants sluiten, de meeste toeristen hebben het eiland verlaten. 

De taxi's die normaal gesproken het straatbeeld vullen, 

komen sporadisch langs. 

Ik heb al dagen geen sirene van een ambulance gehoord. 

Het wordt stil hier.

Alleen de hanen kraaien alsof hun leven ervan af hangt.

Als ik op pad ga is het nog best druk op de weg...coronatechnisch gezien dan.

Ik zie veel mondkapjes. 

Iets waar ze in Azie toch heel anders over denken dan in NL.

Hier wordt van je verwacht dat je een mondkapje draagt als je naar buiten gaat.

 Dat je afstand houdt, is vanzelfsprekend.

Op het eiland zijn amper besmettingen geregistreerd en op dit moment lees ik via FB dat er geen besmettingen meer zijn op het eiland. 

Das positief nieuws. 

De natuur is prachtig en de zee is op loopafstand, 

in quarantaine op een tropisch eiland is zo slecht nog niet.

Hier houd ik het wel een tijdje vol.

Een zonnige groet vanaf Koh Phangan, en dat we maar gezond mogen blijven.