Weer thuis op Koh Phangan



**********

follow, follow the sun
and which way the wind blows
when this day is gone

**********


Het zijn barre tijden, maar ben ik weer thuis op Koh Phangan. 
Zonder mijn maatje.
De Kuuk is dood.
Het is nog niet goed te bevatten.

Het leven van iedereen die hem liefhad, zal nooit meer hetzelfde zijn.
Met de Kuuk in ons hart gaan we verder.




Vanmiddag zie ik een klein slangetje naar binnen glippen. 
Zootje, mijn kat, zit ernaast en kijkt ernaar. 
Een dun bruin sliertje van zo’n 20 cm zie ik het hoekje omgaan, de keuken in.

Dus ik naar binnen om het arme beestje er weer uit te vegen. 
Hij zit verstopt onder het aanrecht achter een paar plastic boxen. 
Gelukkig pas alles goed schoongemaakt, dus ik hoef niet bang te zijn dat er ook een dikke spin achter woont. 
Van een slangetje ben ik niet bang. 
Voorzichtig trek ik de plastic box naar voren.  

Oeh gottegot, ik schrik me helemaal het ongans.


Sta ik oog in oog met een slang van zeker een meter.
Das een ander verhaal dan een flinke worm.
De slang schrikt zich ook rot en heft zijn kop omhoog.
 Een fractie van een seconde kijken we elkaar in de ogen.

Ik schiet de keuken uit en zoek hulp.

Omdat ik niet weet wat voor slang het is, 
ben ik erg voorzichtig. 
er zijn hier ook giftige soorten.
 Een Thai, die vlak bij woont komt kijken.
Het blijkt een cobra, een zeer giftig exemplaar, professionele hulp is nodig.


Stefan de slangenman wordt gebeld.
Dat is een Duitser die hier woont en al jarenlang onderzoek doet naar slangen en dan met name de cobra. 
Behalve onderzoeker is hij ook de aangewezen persoon als er slangen weggehaald moeten worden.
Op het eiland zijn veel slangen, Stefan heeft het best druk in zijn eentje.

Rustig vangt hij de slang en stopt m in de zak.
Het blijkt een jaarling te zijn,
die binnen een dag of 5 gaat vervellen. 
Nou hij kijkt maar wattie doet, zolang hij maar uit mijn keuken blijft. 
Stefan neemt de slang mee naar zijn huis tot hij verveld is en brengt m dan weer terug in de natuur.

Hij legt uit: giftige slangen zijn over het algemeen niet echt agressief en ze zullen niet zomaar aanvallen.
 ’s Avonds in het donker adviseert hij een zaklamp mee te nemen.
Ze zijn dan slecht te zien en als ik erop zou gaan staan, kan de slang door de schrik bijten. 
Bijten doen ze niet altijd, soms ‘slaan’ ze met hun kop, om af te schrikken.

Zelfs als een cobra bijt, geeft hij niet altijd gif af.
Maar in het slechtste geval dat een cobra wel bijt en gif afgeeft,
 heb ik altijd nog zo’n 15 minuten om haar het ziekenhuis te gaan,
 daar is antigif.
In het ziekenhuis wachten ze wel eerst tot ze zeker weten 
dat er gif afgegeven is tijdens de beet. Dan pas wordt tegengif toegediend.
Want als ze meteen tegengif toedienen 
en er blijkt geen gif in het bloed te zitten, dan ga je dood aan het tegengif.

Nou nou, wat een geruststelling toch weer.

Wil ik dit allemaal wel weten??

Volgens Stefan, de slangenman, is het goed om dit te weten, 
want dan raak je minder snel in paniek. 
Dat is beter. 
Als je namelijk gif in de bloedbaan krijgt en je raakt in paniek, 
gaat je hart sneller kloppen en je bloed sneller stromen
 en dan werkt het gif ook sneller. 

Helder verhaal; in geval van een cobra beet..geen paniek…

Het is ook goed om bewust te zijn van het feit dat we op een eiland leven 
waar het stikt van de cobra’s.
 Ook ‘mijn’ cobra komt straks gewoon weer terug bij ons in de buurt, omdat hij daar thuis hoort.
Cobra’s zijn ook slim, en deze jonge slang zal niet 
nog een keer in mijn keuken kruipen.
 Ze hebben een goed geheugen en worden zelden
 voor een tweede keer op dezelfde locatie gezien. 
De slangenman heeft jarenlang DNA afgenomen
 van de cobra’s die hij heeft gevangen
 en heeft nooit dezelfde cobra 2x gevangen. 



Om mijn overlevingskansen op het eiland goed in te schatten, 
informeer ik naar de statistieken:
 2x per jaar, wordt er iemand gebeten.
In de afgelopen 10 jaar zijn slechts 2 mensen overleden na een beet.
Eentje was de slang aan het treiteren en de andere wilde een kus van de cobra, 
waarbij de slang de man in de tong beet.
 Het slachtoffer was de voormalige slangenman hier op het eiland. 
De voorganger van Stefan dus.

De cijfers stellen me enigszins gerust en ik relativeer het gevaar 
vooral als ik denk aan het aantal dodelijke slachtoffers in het verkeer hier op het eiland.

Om de schrik te verwerken en om de goede afloop te vieren, drinken we er met de hulptroepen 
maar een ijskouwe op, waarna ik zonder helm op mijn scooter stap om te gaan eten.






**********

breathe, breathe in the air
set your intentions
dream with care
tomorrow is a new day for everyone,
brand new moon, brand new sun

**********











Reacties

Een reactie posten