Ik heb niet zo'n gemakkelijke man en zij ook niet.

Op Koh Phangan hebben we nieuwe vrienden gekregen. 

Mooie Amsterdammers, met een vrolijke lach. 

Wij, vrouwen, kletsen heel wat af.

Omdat we beiden weinig reden tot klagen hebben, doen we het over onze mannen. 

We komen tot de conclusie dat wij wel engeltjes moeten zijn, want wij hebben allebei niet zulke makkelijke mannen.

Die van mij bijvoorbeeld, is zo'n zeikerd met het eten. 

Mijn pogingen om eens een nieuw restaurant te ontdekken, eindigen steevast in een gefrustreerd etentje, zelfs als ik aan zijn lange eisen lijst probeer te voldoen. 

Hij wil:

IJskoud bier, geserveerd in een bierkoeler, zodat het koud blijft.

Gerechten met een stukje vlees, fatsoenlijke stoelen om op te zitten en genoeg licht om het eten te zien dat hij naar binnen werkt. 

Geen Italiaanse keuken en het liefst ook geen Franse

en al helemaal geen Indiaas, of Mediterraans restaurant en natuurlijk niet te vet. 

Een Thaise Barbecue daar snapt hij niks van en zijn staartje gaat recht overeind staan als ik het in mijn hoofd zou halen om naar een Vegan restaurant te gaan. 

Ik weet zeker dat hij zich dan gedraagt als een varken dat naar het slachthuis moet. 

Ik ben dan ook superblij als onze nieuwe vrienden voorstellen (of was het mijn idee?)  om elke week een nieuw restaurant uit te proberen. Om de beurt mogen we zeggen waar we eten en de rest past zich aan. Voor mij een geschenk uit de hemel, ik verheug me nu al op al die onbekende exotische gerechten die mij ten deel gaan vallen en de Kuuk moet maar kijken wat ie eet.

Omdat mijn nieuwe vriendin jarig is, mag zij als eerste kiezen. En het begint al goed. 

De keuze valt op het pas geopende Indiaas restaurant in  Srithanu. 

Ik stel het zo lang mogelijk uit om het tegen de Kuuk te zeggen. "Nee, het is een verrassing."  

Hij voelt natuurlijk nattigheid en met de nodige weerzin, rijdt hij zijn lot tegemoet. 

Zij zitten al klaar aan  hele lage, typische oosterse tafeltjes met bijpassende wegschuivende kussentjes. Als ze ons zien, vliegt mijn nieuwe vriendin omhoog om ons op te vangen. Tot hun grote schrik zijn ze er net achtergekomen dat ze geen bier verkopen en dat het een vegetarisch Indiaas restaurant is. Nou, daar wordt mijn niet zo'n gemakkelijke man niet blij van.

Angstig vraagt ze of we dan ergens anders naar toe moeten gaan. Nou dat zou toch te gek voor woorden zijn. Het is haar verjaardag! Nee hoor, zeg ik resoluut. Dit is toch het idee van het culinair avontuur....en hoe wij als mens met deze onverwachte toestanden omgaan, zegt veel over onze persoonlijkheid, nietwaar Kuuk??

Geïrriteerd schuift hij zijn beentjes onder het te lage tafeltje en bespiedt de andere restaurantgangers...ze zitten hier gewoon aan de thee....bij hun avond eten....belachelijk....

De ober adviseert ons om een biertje te kopen bij de 7/11 even verderop, geen enkel probleem.

Snel haalt haar man een paar biertjes (zo lastig is hij niet). De spanning zakt wat weg, tot de menukaart komt. Daar snappen we allemaal helemaal niks van, hoewel het gewoon in het Engels is. Geen idee welke gerechten ze serveren. De Kuuk legt al snel met een redelijk tevreden gezicht zijn menukaart weg...ik weet t al. Ik bestel lekker een Greek Salad. Oh, hebben ze die  ook bij de Indiër? Ja hoor zegt hij, voor de rest lust ik helemaal niks, dus die doe ik.

Ik speur de menukaart af naar de Greek Salad, maar vind m niet. Hij staat er ook niet op, het is een green salad, door het slechte licht (ook al lastig want hij moet goed kunnen zien wat hij eet) heeft hij het niet goed gelezen. Om escalatie tijdens het opnemen van de bestelling te voorkomen, breng ik hem op de hoogte van zijn vergissing. Nou daar is hij niet blij mee, zijn reactie is zodanig dat het maar een haar scheelt voor hij het restaurant uitvlucht. Ik schaam me diep, is onze vriendschap hier tegen bestand? Ja hoor, gelukkig kan onze vriendschap al tegen een stootje. De charmes van mijn nieuwe vriendin en het te lage tafeltje waar hij klemvast onderzit, zorgen ervoor dat hij blijft zitten. En net als mijn nieuwe vriendin kiest hij uiteindelijk voor de cottage cheese. Dat is tenslotte ook zoiets als kaas.  Inmiddels is het bier ook gearriveerd en in de van thuis meegebrachte bierkoelers gezet. Met een extra kussentje in de rug krijgt, lijkt hij redelijk op zijn gemak.

De gerechten komen ter tafel en mijn nieuwe vriendin en mijn niet zo gemakkelijke man kijken reikhalzend uit naar hun gerecht. De teleurstelling is groot als hun gerecht niet zo smakelijk is als verwacht. Haar (volgens haar ook niet zo makkelijke man) eet tevreden zijn gerechtje op en ik ook. 

Na nog een biertje rekenen we af en helpen we de Kuuk overeind. We gaan gauw nog ergens op ons gemak zitten. 

De volgende dag verontschuldig ik me tegenover mijn nieuwe vriendin over het gedrag van mijn man. Ik bedank haar dat ze haar charmes in de strijd gooide om de Kuuk ter tafel te houden en benijd haar stiekum om haar gemakkelijke echtgenoot.

Ach meid, maak je niet druk. Mijn man heeft vannacht de Finse buurman knock out geslagen....