Een warm welkom
Terug naar huis. Via Dubai en Phuket vlieg ik naar Samui en daarvandaan is het nog een halfuurtje varen. In de kleine speedboot die me naar de pier op het eiland brengt, is het stikbenauwd. Ik kijk door het vettige plastic raam en zie in de verte Koh Phangan. Voor me zit een klein, oud vrouwtje. Ze rommelt in haar tasje, haalt er iets uit en geeft dat met een glimlach aan het kindje naast haar. Ze doet me aan mijn moeder denken. Die had ook altijd een tasje bij zich met een aardigheidje of een fooike en propvol snoepjes...voor haar kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen, (achter-achter) neefjes en nichtjes, buurkinderen en de vriendjes van al die kinderen, de kinderen van de crèche en het kinderdagverblijf, de kinderen van de kerkgangers en nog wat loslopende kinderen. Mijn lieve moeder Maaike die na een ongelukkige val in het ziekenhuis terecht kwam.Toen dat gebeurde was ik gelukkig in Nederland en mijn vertrek terug naar Thailand werd uitgesteld. Het was ...