tropical dreams, nagels vijlen


Vanmorgen vroeg wilde ik in de badkamer de nagelvijl halen om op m'n gemak de nageltjes te verzorgen.
In de badkuip zie ik een nat hoopje t-shirt in een dun plasje water. Héé, dat lag er gisteravond nog niet. Voorzichtig til ik het tussen duim en wijsvinger op en ik zie meteen dat het van Roos is. En Roos is gisteravond naar de half moonparty  geweest, een tropical dance party met muziek, vuurdansers, en fluoriscerende verf die op de zwetende lichamen wordt geschilderd. Bijkomend nadeel is dat de kleding dan ook besmeurd wordt door al die dicht op elkaar schurende lijven op de open dansvloer midden in de jungle.
Gezien de vele gekleurde vlekken op haar spierwitte lievelings shirt, is het een gezellige avond geweest.
Maar dat het shirt er zo aan toe is, zat haar waarschijnlijk toch ook niet lekker, anders was ze niet midden in de nacht naar hier gekomen om het in bad te stoppen. Raar dat wij er helemaal niks van gehoord hebben.
Roos logeert nu eigenlijk bij ons, maar haar 2 persoons matras ligt nog bij Robin en Somi in huis. Er kan veel vervoerd worden op de scooter, maar een tweepersoons matras, daar is dan weer een songtaw voor nodig.
(hieronder de foto van Roos en matras op weg naar huis van Robin en Somi)

Dat kost geld en aangezien Roos ...hoe zal ik het zeggen, nogal kostenbewust is, is dit een éénmalige actie geweest, en blijven matras en Roos voorlopig bij Robin en Somi.

Omdat ik moeder ben, besluit ik Roos te verrassen, mijn talenten te gebruiken en dit shirtje met de hand te wassen.
Ik haal warm water uit de quooker,
 pak het emmertje ( dat ook salontafel is), gooi er waspoeder in en roer. Shirt erin en vol goed moed naar buiten alwaar op het balkon zich het volgende afspeelt:
Door het wassen op de hand, wordt het schuim steeds meer en meer en meer en loopt het over de rand van de emmer.
Ik zit helemaal in mijn element en was erop los, met diep respect denkend aan al die moekes en moeders die vroeger met huishoudens van soms wel 9 kinderen, geen wasmachine hadden.
Het is nu aan mij, om ervoor te zorgen dat dit shirt schoon gaat worden, hoe hardnekkig die ellendige fluoriserende verf ook is.
En schuimen dat spul, niet normaal.
Dan hoor ik iemand van beneden roepen: Hallo, everything oké??
Als ik opsta  zie een hoop schuim dat niet alleen over de rand van de emmer ging, maar ook langzaam van het balkon afdruipt.
Ik kijk naar beneden, zie een Birmees met een klodder schuim op zn kop.
ojeeeeeeeee
Solly!!!
Dan ben ik een hele poos bezig al het schuim en gladdigheid van de vloer te poetsen, wat een #¥*^ werk.
Dan het shirt goed uitspoelen, en mijn handen goed afspoelen, wat een zooi die waspoeder.
Maarrrrrr het resultaat mag er zijn.
Spierwit hangt het shirt nu te drogen aan de waslijn, Roos zal trots zijn!
Mijn handen zijn stram van het boenen, blaren op mn vingers en m'n nagels? Die hoef ik ook niet meer te vijlen.

wordt vervolgd🌴

Reacties