Waterlast op de olympische spelen.

Water last.

Ik zit op een eiland, omringd door water.
Het is een tropisch eiland, hevige regenbuien brengen zo nu en dan ook heel veel water. Vorige week heb ik nog 15 liter water opgedweild omdat dit door de kieren van de schuifpui naar binnen was gelopen.
Je zou dus zeggen, water zat.

Toch hebben we sinds gisteren geen water uit de kraan. Ons water komt uit een wel. De pomp zal wel kapot zijn, de landlord is al op de hoogte en ons rest slechts acceptatie en geduld.

Dussss niet wassen, maar ook geen toiletbezoek.
Bubba's is aan de overkant van de straat en gelukkig kunnen we daar terecht voor sanitaire voorzieningen.

Vanmorgen word ik wakker en ik maak meteen een fout.
Ik kijk eerst op m'n telefoon en dat doe ik te lang, want ik ben weer aan de wordfeud.
Tijdens het neerleggen van een topscore realiseer ik me ineens dat ik in de problemen zit.
Ik voel namelijk aandrang.
En als ik aandrang voel, is het serieus, heel serieus.

En omdat ik thuis niet kan, moet ik dus in een recordtijd naar Bubba's. Ik stel me voor als deelnemer aan de olympische spelen. Er moet een topprestatie geleverd worden tijdens de finale van de sprint met samengeknepen bilspieren op de 25 meter.
Ik wacht niet op het startschot en zet meteen met volle kracht in.

Na 1,5 meter sla ik resoluut rechtsaf. In één vloeiende beweging draai ik om, trek m'n broek omlaag en eindig ik in de hurkstand. (keurige afsprong bij het turnen)

Ik zit  op mijn eigen waterloze toilet.

Aaaaahhhhhhhhhhhhhhhh, heerlijk.

De ontbrekende eindstreep is een stille getuige van de juiste beslissing.
Bubba's had ik nooit van z'n leven in schone conditie bereikt.

Automatisch pak ik het spuitje om de billen te schonen.
Het armzalig druppeltje dat aan het spuitje hangt, vertelt me dat mijn toiletbezoek wat aanpassing behoeft.

Dus druk in de weer met wc-papier. Dat mag hier niet doorgespoeld worden, maar moet in de prullenbak.

Ok, prullenbakje vol en wc pot vol.

Gelukkig hebben we een emmer en wonen we aan zee.
Dus ik op mijn slippers door het hoge gras, speurend naar slangen en hondendrollen richting de zee.

Een eindje het water in om de emmer vullen. Terug naar het strijdtoneel om daar met een strategisch worp mijn toiletbezoek te beëindigen.
Mijn olympisch avontuur zit erop.
De gouden plak is in dit geval aan mij voorbijgegaan......