something els

het stormt regen slaat tegen de grote ramen gedempte geluiden, voetstappen over het linoleum zacht geratel en af en toe een piepje ik droom niet al loop ik keihard met mijn kop tegen de muur,  uit deze nachtmerrie ontwaak ik niet ik zie de Kuuk zitten in zijn chemo stoel, aan een infuus we kijken elkaar aan niet te lang onze toekomst hangt aan een plastic buisje eigenlijk niet eens de arts bood slechts een levensverlengende behandeling ik zeg niks, dat kan niet, want de brok in mijn keel is de stop als ik iets zeg,  is die stop weg en loop ik leeg dan barst de oceaan van verdriet naar buiten ik kruip diep in mijn wollen vest  en denk aan betere tijden mijn gedachten gaan naar Koh Phangan,  ons geliefde eiland in Thailand waar we mooie avonturen beleven en genieten van het goede leven kan hij ooit nog op pad om avocado's te gaan kopen voor Bubba's? drinkt hij ooit nog een biertje in d...

 Pol Paintings Inspirerende plekken geven kleur aan het leven. Ik reis naar Oost en West op zoek naar bijzondere ervaringen. Soms hoef ik niet ver te gaan. Ik ga op stap met Jet, op zichzelf al een mooie ervaring, want ze is artistiek, oprecht en open minded. Omringd door  de allermooiste kleuren van de herfst, tuffen we gezellig kletsend  over de brug bij Ut Vèèr. Jet ontfermde zich over mijn gehaakte tassen en die hangen nu te shinen  bij een super hippe concept store.   Geduldig wachtend op de juiste vrouw om mee op stap te gaan. tassen van something els In het historisch centrum van Geertruidenberg stoppen we bij: To Daze Concept store We stappen binnen en wow! Mooi! Een ruim opgezette winkel, gevuld met prachtige producten en grappige cadeautjes. Ik snuif de geur van creativiteit, wat een verademing.  De artistieke sfeer en warme uitstraling komen binnen.  Een bijzondere e...

   Boem, boem, boem, doffe dreunen maken me wakker. Herinnering aan mijn avondje uit gisteren, komen zachtjes naar boven. Ik ben op Hollystone, samen met een Thaise vriendin van de sportclub.  Een zaterdagavond workout zegt maar.  Nou, daar doe ik graag aan mee.  Boem boem boem, ik vermaak me prima op de beats van technohouse.  Midden in een oververhitte dansende menigte met hier en daar ontblote bovenlijven en veel korte broekjes loopt het zweet me al snel langs de rug.  Er is goede muziek en koud bier.  Ik voel me thuis en ik dans. Als ik dans dan ben ik blij. Hollystone ligt goed verscholen in het binnenland van Koh Phangan. Op een afgeschermd minifestival terreintje met een kampvuurtje, bamboo barretjes,  een paar zitjes en een grote dansvloer van zand.  Ik zie artistiekelingen, lulletjes rozenwater, spirituelen, keiharde partycrackers,  mediterrane macho's, foute s...

De laatste maanden regent het nogal veel op het eiland. Onze nieuwe vrienden, laten we ze 'de Bageltjes' noemen, zijn het natregenen ondertussen spuugzat.  Bovendien droomt zij er al jaren van om in een stoere jeep over het eiland te scheuren. Daarom zijn de Bageltjes op zoek naar een auto. Ze hebben wel een scooter, maar daar is zij niet zo handig mee.  Ik heb haar wel eens een scooter rijlesje gegeven, maar daarna besloot ze om voorlopig toch maar weer bij hem achterop te stappen. Autorijden is geen enkel probleem, in Nederland tuft ze al jaren schadevrij door Amsterdam. Gisteren kwam er een stoere jeep te koop, en vandaag maken ze een proefritje. Bij Bubba's wordt contact gelegd met de verkoper en er volgt een korte uitleg: de auto is in topconditie, alleen de airco doet 't niet, dus daar niet aankomen. De proefrit: Samen stappen ze vol verwachting in de auto in de hoop weer een droom waar te maken. Eerst gaat hij rijden, daarna z...

Seoul Vibe  Koreaans eten in Thailand een smaakexplosie tijdens een culinair avontuur op Koh Phangan Vroeger was ik niet zo’n gemakkelijke eter. Gelukkig was mijn moeder wel gemakkelijk.  Het bordje verplicht leegeten en eten wat de pot schaft, daar deed ze niet aan.  Mijn avondeten bestond vaak uit Oma’s soep, boontjes en appelmoes.  Of een boterham met hagelslag.  Ook mijn kinderen zijn in die geest opgevoed. Mijn culinaire nieuwsgierigheid is met de jaren gegroeid en als het me niet al te indringend aankijkt vanaf het bord, wil ik het wel proberen. Met wisselend succes; zoals opgetekend in mijn verhaal: Kip in zware tijden. Nu heb ik mazzel dat ik hier op Koh Phangan woon,  waar vele nationaliteiten voor korte of langere tijd gevoed moeten worden.  Naast ontelbare Thai restaurantjes vind je er de Italiaan, de Fransman, de Griek, de Belg, de mediterrane keuken, gerechten uit het Midden-Oosten, Duits, Russisc...

De Swaffelende Swami op Koh Phangan Jarenlang gonsden geruchten, maar nu is er aangifte gedaan.  De eigenaar van een Yogaschool wordt beschuldigd van verkrachting en aanranding. Deze swaffelende Swami heeft het nationale nieuws gehaald en  facebook loopt over van de verhalen, commentaren en beschouwingen  van ervaringsdeskundigen, ex-medewerkers, slachtoffers, verbijsterden,  begripvollen en iedereen die er iets over kwijt wil.  De vermeende dader is de oprichter en spiritueel leider van het wereldberoemde Agama Yoga center, sinds 2003 gevestigd in Sri Thanu, het hippiedorp hier op Koh Phangan. Er worden veel verschillende soorten Yoga lessen gegeven, waaronder Tantra. Ik weet er het fijne niet van, want Tantra is - zeg maar - niet zo mijn ding.  Maar, ik heb me ingelezen en bij Tantra gaat het over aangeven van grenzen, uitstellen van genot, beheersing, en opheffen van blokkades. De blokkades zijn ons aangepra...

Met een diepe zucht, zak ik thuis in mijn hangmat, ik boer m'n eten op. Man, man, wat een dag.  Eigenlijk ben ik al een paar dagen aan het tobben.  Het begon met geel water uit de kraan, door laagstaand troebel water in de waterput.  Daardoor slipte de filters in de kranen dicht en daalde de waterdruk.  Zonder voldoende waterdruk is er ook geen warm water.  Het kont-slangetje ging kapot, het ging niet meer uit en spoot er lustig op los. Deze problemen zijn nu verholpen, maar toen kwam het volgende probleem: De wc van onze andere bungalow loopt niet meer door, of erger nog, die loopt bijna over.  Heel vervelend, vooral voor mijn nieuwe bewoners. De oorzaak is waarschijnlijk een te volle sceptic tank die ergens diep begraven ligt  onder een bult grond.  Niemand zit er op te wachten om in de verzengende hitte een sceptic tank op te graven.  En alsof het allemaal niet erg genoeg was, moest v...

Zaterdagmorgen 14 april. Als ik wakker word, lees ik op Nu.nl dat Trump bombardementen uitvoert op Syrië. Omdat Assad onlangs een gifgasaanval heeft gepleegd op zijn eigen burgers. Daarbij zijn minstens 60 mensen omgekomen waaronder veel kinderen. Gruwelijk nieuws.  Mijn gedachten schieten terug naar 2003, toen Amerika en het Verenigd Koninkrijk  een oorlog tegen Irak begonnen omdat daar chemische wapens geproduceerd zouden worden. Later bleek dit niet aangetoond. Een slepende oorlog was het gevolg. Assad wordt afgeschilderd als een massamoordenaar van onschuldige burgers. Deed Amerika tijdens de Vietnam oorlog niet precies hetzelfde? Weinigen in de Westerse wereld weten van de enorme hoeveelheid bommen  die tijdens de Vietnam oorlog zijn afgeworpen niet alleen boven Vietnam, maar ook boven Cambodja en Laos. Hoeveel onschuldige burgers zijn daarbij omgekomen? Gruwelijke geschiedenis. Als je op een tropisch eiland leeft en dagelijks mens...

Op Koh Phangan hebben we nieuwe vrienden gekregen.  Mooie Amsterdammers, met een vrolijke lach.  Wij, vrouwen, kletsen heel wat af. Omdat we beiden weinig reden tot klagen hebben, doen we het over onze mannen.  We komen tot de conclusie dat wij wel engeltjes moeten zijn, want wij hebben allebei niet zulke makkelijke mannen. Die van mij bijvoorbeeld, is zo'n zeikerd met het eten.  Mijn pogingen om eens een nieuw restaurant te ontdekken, eindigen steevast in een gefrustreerd etentje, zelfs als ik aan zijn lange eisen lijst probeer te voldoen.  Hij wil: IJskoud bier, geserveerd in een bierkoeler, zodat het koud blijft. Gerechten met een stukje vlees, fatsoenlijke stoelen om op te zitten en genoeg licht om het eten te zien dat hij naar binnen werkt.  Geen Italiaanse keuken en het liefst ook geen Franse en al helemaal geen Indiaas, of Mediterraans restaurant en natuurlijk niet te vet.  Een Thaise Barbecue daar snapt hij ...

Vlak voor lunchtijd vraagt Robin of de Kuuk nog even organic honing kan halen. De Kuuk moet op tijd eten, anders wordt hij chagrijnig,  maar een potje honing ophalen, dat moet wel lukken.  De honingman woont met zijn bijen en zijn hond in de bergen. De hond gaat vreselijk te keer als de Kuuk komt en de honingman roept de hond tot de orde.  De hond luistert niet en bijt de Kuuk in de kuit.  De hond krijgt stokslagen en de Kuuk heeft 2 kleine gaatjes in zijn been. De organic honingman haalt een blad van de boom, wrijft over de wonden en stelt voor om naar het ziekenhuis te gaan.  Daar wil de Kuuk niks van weten. Hij wil maar één ding..zo snel mogelijk wegwezen. Met de schrik in de benen scheurt hij met zijn potje honing naar huis. Dan realiseert hij zich dat hij met een hondenbeet toch echt even langs het ziekenhuis moet.  Als je rabiës krijgt, ga je zeker dood. En daar is hij nog niet klaar voor, het leven heeft nog...